vendredi 26 février 2010

PROSPECTION DU 13 FEVRIER 2010

Bonjour,
ce samedi 13 février nous avons profité de la neige et du froid pour aller prospecter dans la région de Celles.
Nous avons été voir 2 phénomènes que Joël avait repéré mais nous en avons trouvé 4 autres dont un bel abri sous roche.
Ensuite nous sommes allés prospecter dans la région de la rivière souterraine de Dinant avec la découverte d'un départ situé dans le haut d'une doline d'effondrement.
Par après, nous avons été visiter le trou Rodrigue.
Enfin, nous sommes descendus dans le fond du trou du Renard. Cela mériterait de continuer le chantier avec des moyens un peu plus grands et ce pourquoi pas avec le club Avalon qui a effectué les dernières séances de désobs.
Désolé pour le retard de ce rapport qui vient perturber le sujet sur la grotte de Freyr.
Etaient présents lors de cette journée de prospection: Fred, Joël et J-C.

Goeiedag,

Zaterdag 13 februari hebben we van de sneeuw en de koude geprofiteerd om in de omgeving van Celles een prospectie te doen.

We zijn gaan kijken naar twee fenomenen die Joël gevonden had, maar we vonden er vier andere bij, waaronder een fraaie abri-sous-roche.

Vervolgens zijn we gaan verkennen in de buurt van de onderaardse rivier van Dinant met de ontdekking van een ingang, gelegen bovenin een instortingsdoline.

Daarna een bezoekje aan de trou Rodrigue.

Tenslotte zijn we afgedaald in de Trou du Renard. Hier zouden we zeker nog eens moeten gaan graven met grotere middelen, en waarom niet samen met club Avalon, die de laatste désobs gedaan heeft hier?

Sorry voor de laattijdigheid van dit rapport, die het onderwerp van de Grotte de Freyr komt onderbreken.

Waren aanwezig op deze verkenningsdag: Fred, Joël en J-C.


Tombera, tombera pas? Zut, il est passé sans tomber.
Vallen of niet? Zut, hij is gepasseerd zonder vallen...

Un départ de grotte donnant ensuite sur une petite salle. Trou non répertorié, donc nouveau.
Een grotingang die uitkomt in een klein zaaltje. Niet gerepertorieerde grot, dus: nieuw.


Un abri non répertorié.
Niet gerepertorieerde abri.

Entrée d'une grotte repérée par Joël non loin de Celles.
Grotingang door Joël gevonden niet ver van Celles.


Un autre effondrement avec une roche fissurée non loin du trajet de la rivière souterraine de Dinant.
Een andere instorting met een gebarsten rots, niet ver van het traject van de onderaardse rivier van Dinant.


Joël près de l'entrée de la grotte, Fred descend au pied de la doline
Joël bij de ingang van de grot. Fred daalt de doline in.



Petit trou deviendra grand.
Klein gaatje wordt groot.


L'entrée du trou Rodrigue Ingang Trou Rodrigue

Le trou du Renard de la rivière souterraine de Dinant.
Trou Du Renard van de onderaardse rivier van Dinant.

mercredi 24 février 2010

La légende de la grotte de Freyr

La salle "a jour" ou salle de Freya

Un jour, la déesse Freya, fille de Niord, déesse de la cruauté et « Vénus » de la mythologie germanique, apprend, à son réveil, que son époux Odin a prit la fuite avec sa mère, Skada. Son frère, Freyr, dieu du soleil et personnification de la bonté, lui remit son épée magique, ainsi que son sanglier enchanté, Gullimborste, qui attelé à un char traversait l’espace avec la rapidité de l’éclair. Elle parcourut l’univers pendant des années, sans cependant parvenir à retrouver son époux. Un soir, lasse, brisée de fatigue, épuisée par les larmes, elle s’arrêta sur le bord de la Meuse, dans un endroit plein d’une sauvage et farouche mélancolie qui convenait bien à la douleur de l’inconsolable déesse. Une grotte spacieuse taillée dans le marbre blanc de la montagne s’ouvrait non loin du fleuve. La déesse y chercha un refuge pour la nuit et ne tarda pas à s’endormir d’un lourd et mauvais sommeil, hanté par les cauchemars et les spectres.
Un rauque grognement l’éveilla vers le matin. Le sanglier qui faisait bonne garde pendant que sa
maîtresse dormait, avertissait celle-ci de l’approche d’un danger. En effet, une troupe d’hommes à la haute stature, aux longs cheveux teints en couleur bleue, à l’aspect terrifiant, leurs armes déjà prêtes, approchait de l’entrée de la grotte. L’éclat des paillettes d’or répandues sur le bord du fleuve avait attiré leurs yeux cupides. Ils avaient suivi comme une piste la brillante traînée que les pleurs de Freya avaient laissée sur son passage. Ne doutant point qu’un riche voyageur ne fût entré dans la caverne afin d’y passer la nuit, les Gaulois accouraient pour surprendre l’étranger, le massacrer et lui voler ses trésors. Freya fit un geste ; l’épée quitta prestement sa main, courut aux agresseurs, toute seule, et en une seconde fit mordre la poussière à un grand nombre d’entre eux. Les autres, frappés d’épouvante et reconnaissant dans cet événement l’intervention des dieux, se jetèrent à genoux ; et la face prosternée contre terre, ils imploraient leur pardon et conjuraient l’étrangère de leur dire son nom et sa patrie, lui promettant de la ranger au nombre de leurs divinités et de l’adorer à l’égal des plus puissantes d’entre elles.
Elle leur parla ainsi :
La nuit est mon empire. Les deux disques de la lune servent de roues à mon char de nuées.
On m’adore dans les pays glacés du Septentrion. Ma robe est faite de neige vierge, et des
glaçons pendent à ma chevelure comme des diamants. Je suis Freya, la déesse des tempêtes, de la guerre et de l’amour. Autrefois, je poussais les peuples en des luttes impies et sans pitié. Les pillages, les destructions, les massacres, les nouveau-nés tués sur le sein de leur mère, les filles violées sous les yeux de leurs parents enchaînés, tels étaient les sacrifices qui me plaisaient. Je jetais les filles dans le lit de leurs pères et j’étais joyeuse quand, de l’union monstrueuse d’un fils avec sa mère, il naissait quelque horrible géant dont la vie n’était qu’un long crime. Le destin m’a bien punie : j’ai souffert, j’ai ressenti à mon tour toutes les âpres douleurs. Je suis bonne maintenant ; je ne veux plus sur la terre que des guerres justes et des amours permises. J’accepte votre culte et vos adorations ; vous m’immolerez des génisses, des brebis, des chevreaux ; je présiderai aux mariages ; les femmes me prieront pour que leurs maris soient des guerriers vaillants et des époux fidèles. Cette grotte avec ses colonnes de stalactites blanches comme des ailes de colombe, avec ses capricieuses sculptures de marbre en forme de cierges, de
bassins d’offrande, de corbeilles, de bouquets, est belle comme ces temples de cristal que les peuples du Nord creusent pour moi dans les blocs de glace de leur pays. C’est ici que je veux être adorée ; cette grotte sera mon temple et vous lui donnerez le nom de Freyr. Ainsi s’appelle mon frère, l’heureux époux de la belle et fidèle Gerda, le dieu de l’abondance et des plaisirs honnêtes. Quand je quittai l’Asgard à la poursuite de mon volage époux, c’est lui qui me prêta son sanglier enchanté et cette épée qui incendierait le monde si je le lui ordonnais. C’est donc à lui que je dois d’avoir tout à l’heure échappé à vos coups. Pour lui rendre grâce, vous viendrez ici tous les ans à pareil jour, en grande pompe, immoler sur mes autels un taureau et un sanglier.

Le soleil s’était levé éblouissant. Freya s’approcha de la Meuse. Son image se refléta dans l’eau au milieu d’une auréole d’or. Avec l’épée enchantée, elle coupa l’eau tout autour de l’image ; en même temps l’onde se durcit, les contours se fixèrent ; et s’étant baissée, la déesse retira de la Meuse un portrait merveilleux qu’elle plaça dans la grotte, dans une salle ou le soleil vient par une vaste lucarne éclairé son image.
Puis elle remonta sur son char, piqua le sanglier avec l’aiguillon et reprit à travers l’univers sa
course éternelle.
La reproduction de la gravure est tirée du livre de Guy De Block "Cavernes et souterrains" Histoires et Légendes - Éditions techniques et scientifiques s.p.r.l. 1980
en nu in het VLOMS:
Op een dag vernam de godin Freya, dochter van Niord, godin van de wreedheid en Venus van de germaanse mythologie, dat bij haar ontwaken, haar gemaal Odin ervandoor was gegaan met Skada, haar moeder. Zijn broer, Freyr, god van de zon en de belichaming van de goedheid, leende haar zijn magisch zwaard, evenals zijn betoverd everzwijn, Gullimborste, die op een wagen de ruimte doorkruiste met de snelheid van een bliksem. Zo doorkruiste ze verschillende jaren het universum, zonder evenwel haar echtgenoot terug te vinden. Op een avond, uitgeput, gebroken van vermoeidheid, uitgeput door haar tranen, stopte ze aan de oevers van de Maas, in een zeer wilde en afgelegen plek die goed paste bij het verdriet van de ontroostbare godin. Een ruime grot in het marmer van de berg opende zich niet ver van de rivier. De godin zocht er beschutting voor de nacht en viel meteen in een diepe en onrustige slaap, geplaagd door nachtmerries en waanbeelden.
Een luid gebrom wekte haar ’s ochtends. Het everzwijn dat zijn meesteres bewaakte gedurende de nacht, rook naderend onraad. In werkelijkheid was het een groep mensen, met lange blauwgekleurde haren, een afschrikwekkend uiterlijk, hun wapens in de aanslag, en ze naderden de ingang van de grot. Scherven van gouden tranen, verspreid op de oever van de Maas, hadden hun aandacht getrokken. Ze hadden deze gevolgd als een glinsterend spoor door Freya achtergelaten gedurende haar tocht naar de grot. Ze twijfelden er niet aan of daar was een rijke reiziger die zijn toevlucht voor de nacht in de grot had gezocht. De Galliërs haastten zich om de vreemdeling te verrassen, te vermoorden en zijn schatten te roven. Freya gaf een teken: het zwaard vloog uit haar handen, liep geheel alleen naar de aanvallers en een seconde later liet het het grootste deel van hen in het stof bijten. De andere, ontzet en een tussenkomst van goden vermoedende, vielen op hun knieën, en met hun gezicht in het zand smeekten ze voor vergiffenis en bezwoeren de vreemdelinge hen haar naam en vaderland te verklappen, haar belovend dat ze zou tronen tussen hun eigen goden, en dat ze haar zouden aanbidden als was ze een van de machtigste onder hen.
Ze antwoordde hen aldus.
“De nacht is mijn koninkrijk. De twee maanschijven dienen als wielen voor mijn wolkenwagen. Men aanbidt me in de ijzige landen in het noorden. Mijn jurk is van maagdelijke sneeuw gemaakt, en de ijskristallen hangen aan mijn haartooi als diamanten. Ik ben freya, de godin van de stormen, de oorlog en de liefde. Vroeger dreef ik volkeren tot de ongenadige oorlog. Plunderingen, verwoestingen, massamoorden, zuigelingen gedood aan de borst van hun moeder, dochters verkracht onder de ogen van hun vastgebonden ouders, dat waren de offers die me bevielen. Ik gooide de meisjes in het bed van hun vaders en was gelukkig wanneer een wanstaltige verhouding tussen zoon en moeder tot stand kwam, zodat er gedrochten ontstonden voor wie het leven één grote misdaad was. Het lot heeft me goed gestraft, ik heb geleden, ik heb ook mijn deel gehad aan de grootste martelingen.
Nu ben ik welwillend: ik wil niets dan rechtvaardige oorlogen op de wereld, en toegestane liefdes. Ik aanvaard uw cultus en uw aanbidding. U zal me koeien, geiten en herten offeren. Ik ben aanwezig op de huwelijken. De vrouwen zullen me smeken dat hun mannen waakzame soldaten zullen zijn en trouwe echtgenoten.
Deze grot met zijn kolommen stalactieten, wit als de vleugels van een duif, met zijn grillige beeldhouwwerken van marmer in de vorm van kaarsen, van offerschalen, manden, bloementuilen is mooi als een kristallen tempel zoals de mensen uit het Noorden voor mij maakten in ijsblokken, daar in hun land. Hier wil ik aanbeden worden, deze grot zal mijn tempel zijn en jullie zullen haar de naam Freyr geven. Zo heet mijn broer, de gelukkige echtgenoot van de mooie en trouwe Gerda, de god van de overvloed en het eerlijke genot. Wanneer ik Asgaard verliet voor de zoektocht naar mijn voortvluchtige man, heeft hij mij de betoverde ever geleend en dit zwaard dat de wereld in brand kan steken indien ik het beveel. Het is dankzij dit zwaard overigens dat ik daarnet aan uw slagen ben ontkomen. Om het eer te bewijzen zullen jullie elk jaar op deze dag naar hier komen en met veel plechtigheid op mijn altaren een stier en een everzwijn offeren.”

De zon was gloeiend ondergegaan. Freya kwam dichter bij de Maas. Haar beeltenis weerspiegelde in het water in een gouden aureool. Met haar betoverd zwaard sneed zij het water rond haar spiegelbeeld. Op dat moment verhardde de watergolf zich, de omtrekken werden vast en zich bukkend haalde de godin uit de Maas een wondermooi portret dat ze plaatste in de grot, in een zaal waar de zon via een grote opening in het plafond het kon verlichten.
Daarna besteeg zij haar wagen, prikte de ever met de speer en hernam haar eeuwige reis door het universum.

De reproductie van de gravure komt uit het boek van Guy De Blokc ‘Cavernes et souterrains’, verhalen en legenden. Editions techniques et scientifiques sprl 1980

lundi 22 février 2010

La Grotte de Freyr - grotte touristique


La grotte de Fréyr fût avec celle de Han sur Lesse une des premières grottes touristiques de notre pays. Dés 1820, année probable de sa découverte, savants et naturalistes la visitèrent bientôt suivis par d’intrépides touristes en mal de sensations fortes. Xavier Carton de Wiart écrivit : « Une fillette, munie d’une lourde clef et d’une lampe à pétrole me conduisit par-dessous bois en suivant à flanc de coteau un sentier de rocailles couvert de scolopendres et de capillaires. Elle était toute menue, avec deux longues tresses noires dans le dos : elle parlait très peu, attentive surtout à porter sa lampe bien droite. Au fond d’une anfractuosité, elle découvrit une cloison de planche cadenassée ; elle ouvrit, alluma le quinquet, puis silencieuse, de bloc en bloc, de couloir en couloir, agile comme une chèvre, elle me fit déboucher dans la plus jolie salle de grotte que l’on puisse rêver. Son nom est la « salle à jour » car la lumière s’y précipite par un grand trou dans la voûte effondrée. »

De grot van Freyr was samen met die van Han-sur-Lesse een van de eerste grotten in ons land die toeristisch uitgebaat werden. Vanaf 1820, wellicht het jaar van de ontdekking van de grot, bezochten wetenschappers en natuurvrienden, weldra gevolgd door toeristen belust op sensatie. Xavier Carton de Wiart schreef: “Een klein meisje, voorzien van een zware sleutel en een petroleumlamp bracht me door een bos over een rotsachtig weggetje bedekt met duizendpoten en draadwormen. Ze liep gebogen, met lange zwarte paardenstaarten op de rug, en ze sprak zeer weinig, terwijl ze aandachtig trachtte haar lamp rechtop te houden. In een rotsspleet vond ze een hangslot aan een plank, ze opende deze, stak de toorts aan, en dan, zwijgend, springend van blok naar blok, lenig als een geit, van gang naar gang, liet ze me de mooiste kamer van de grot zien, mooier dan men zich kan inbeelden. Haar naam was ‘salle à jour’ omdat het licht er binnendrong via een groot gat in het plafond, dat ooit ingestort was.”


Augustin Joseph Du Pays, plus scientifique, écrivit « L’élévation de la grotte de Freyr, au-dessus du niveau de la Meuse, dépasse 24m. L’air y circule librement. Le thermomètre de Réaumur y reste constamment à 8 degrés au-dessus de zéro pendant l’hiver comme pendant l’été. Plusieurs salles, communiquant entre elles par des galeries, forment une promenade souterraine, variée à chaque pas par le nombre et la richesse des blanches stalactites qui en tapissent les voûtes et les parois.
La grotte n'est plus touristique depuis très longtemps, ses "blanches concrétions" ce sont ternies par l'emploi des lampes à pétrole et autres bougies, quant elles n'ont pas étés volées par des visiteurs en mal de souvenirs.

Augustin Joseph Du Pays, meer wetenschappelijk, schreef “Het hoogteverfschil van de Grot van Freyr boven het niveau van de Maas bedraagt meer dan 24 meter. De lucht circuleert er vrij. De Réaumurthermometer blijft steeds op 8° boven nul, zowel in de winter als in de zomer. Meerdere zalen, verbonden met elkaar door gangen, vormen een onderaardse wandeling, zeer gevarieerd door de rijkdom aan witte stalactieten die de gewelven en de wanden bedekken.”

De Grot is allang niet meer toeristisch uitgebaat, en de ‘witte druipstenen’ zijn bevuild door het gebruik van petroleumlampen en kaarsen, of zelfs afgebroken door bezoekers op jacht naar souvenirs.


Il existe une légende sur cette grotte que nous conterons dans un prochain article.
Er bestaat een legende over deze grot die we in een volgend artikel zullen vertellen.

samedi 20 février 2010

Germinal part 2

Yves, première sortie avec le club et déjà réduit en esclave mais il a l'air d'aimer ça.
Yves, eerste uitstap met de club en reeds herleid tot slaaf, maar hij lijkt het leuk te vinden.

Retour sur le chantier du trou T... ce samedi.

C'est toujours pousser au c.. par un très fort courant d'air glacial que l'équipe, aujourd'hui composée de Désobeur, Rudi, Tom, Fred, Yves, plus un invité et en visite JB et Joël, avance. Nous remontons de plus en plus de débris de concrétions mélangées avec les éboulis et il y a de plus en plus de vide entre les blocs.

Terug naar de werkplek van de Trou du T.....deze zaterdag.

Nog altijd voortgestuwd door een zeer sterke, ijskoude luchtstroom in hun nek vordert de ploeg die vandaag bestaat uit Désobeur, Rudi, Tom, Fred, Yves, een invité en als bezoekers JB en Joël.
We komen terecht in een geheel van druipstenen en blokkenstorten en er komt steeds meer ruimte tussen de blokken.


C'est une véritable moraine qui entoure l'entrée de la grotte

mardi 16 février 2010

La rivière souterraine de Fréyr

Les phénomènes de la rivière de Fréyr (un clic pour agrandir)

Petite circulation souterraine de la rive gauche de la Meuse d'une longueur de 1000 mètres pour une dénivellation de 97 mètres. Elle se situe dans la propriété du château de Fréyr entre Hastière et Dinant, cette propriété est privée et l'accès à toute la zone nécessite une autorisation.
Een klein onderaards waterstroompje aan de linkeroever van de Maas, met een lengte van ongeveer 1000 meter voor een hoogteverschil van 97 meter. Het bevindt zich in de eigendommen van het kasteel van Fréyr tussen Hastière en Dinant. Deze terreinen zijn privé en de toegang tot deze zone vereist een toestemming.
Une seule perte est connue :
Er is één enkele perte gekend:

Chantoir de Fréyr ou perte du Gros Bois

x= 185.870 y= 102.784z=197
.
Résurgence :
La résurgence de Fréyr ou résurgence des Moines

x= 186.810 y= 102.450 z=100

Résurgence multiples pérennes, l'une d'elles est située dans une galerie aménagée ou l'eau sort d'une diaclase.
Meerdere rotsige resurgenties, één ervan is in een aangepaste galerij gesitueerd, waar het water uit een diaclase stroomt.
Grottes :
.
Grotte de Fréyr

x= 186.560 y= 102.350 z=180

Grotte concretionnée, large galerie donnant sur plusieurs salles dont une "a jour".
Grotte à deux entrées
Grotte fermée pour la protection des chauves-souris
Druipsteengrot, grote galerij die uitkomt in enkele kamers waarvan één met een opening naar buiten. Twee ingangen. De grot is gesloten omwille van de bescherming van vleermuizen.
Développement ontwikkeling: 266m
Dénivellation hoogteverschil: 24m

.



Abri de la Moinette ou Petite grotte du Bois de Fréyr

x=186.740 y=102.485 z=120

Départ de Galerie vite impénétrable située à la sortie du vallon du Fond de Fréyr, rive gauche.
Développement : 2m
Dénivellation : 0m
Begin van een galerij die snel ontoegankelijk wordt. In het begin van het valleitje van de Fond de Fréyr, linkeroever.
Trou de la Nonne

x= 186.780 y=102.420 z= 114

Petite grotte faisant partie du trou du Vieux Banc dont elle est séparée par un bouchon d'alluvion.
Développement : 15m
Dénivellation : 2m
Klein grotje dat deel uitmaakt van de Trou du Vieux Banc (oude zitbank), ervan afgescheiden door een prop klei.

Trou du Vieux Banc

x=186.785 y=102.430 z=112

Dans le haut du massif des Moines, quelques mètres au-dessus de la grotte des Moines, cavité à trois entrées traversant le massif de part en part.
Développement : 30m
Dénivellation : 2m

Hoog in het Massief Des Moines (monniken), enkele meters boven de Grotte des Moines, een kleine grot met drie ingangen die het rotsmassief doorboren.

Trou des Moines

x= 186.749 y=102.472 z=115m
Grotte à deux entrées traversant le massif de part en part, galerie spacieuse avec d'un côté un vaste porche.
La cavité fut occupée et aménagée probablement pour servir de refuge aux moines de l'abbaye de Waulsort, l'entrée inférieure est d'ailleurs munie d'une meurtrière.
Développement : 45m
Dénivellation : 3m
Grot met twee ingangen, dwars doorheen het rotsmassief, ruime galerij met aan één zijde een grote ingangsboog. De grot werd gebruikt en ingericht om - wellicht - te dienen als schuilplaats voor de monniken van de abdij van Waulsort. De ingang heeft overigens een soort schietgat.

Carte géologique de la zone en 1=Chantoir de Fréyr 2= Grotte de Fréyr 3=Résurgence

dimanche 14 février 2010

Une photo d'archive


Voici une photo prise au trou du Renard à Dinant (rivière souterraine de Dinant), elle le fut lors de la découverte de la salle en pente après désob d'une trémie le 25 décembre 1975. Sur cette prise de vue nous avons, assit Albert Gilles, debout à gauche Jean-Be et à droite JC alias désobeur la photo est prise par Marc. Sur ce cliché nous pouvons remarquer quelques changements : la couleur puis le numérique sont arrivés, la taille des salopettes n'est visiblement plus la même, la coupe de cheveux et bien sur l'âge, une chose pourtant est toujours de la partie : la Trappiste ou comme dirait Hugues notre potion magique.

lundi 8 février 2010

Germinal



Désob au trou T... ce dimanche pour Marc, Désobeur, Rudi, Bibiche et JB. C'est pousser au cul par un courant d'air entrant très puissant que nous avons continués ce travail dont Emile Zola aurait pu s'inspirer pour écrire Germinal, en effet c'est un véritable travail de mineurs que nous faisons pour suivre ce mistral qui va, je l'espère, être "gagnant".
Désob in Trou T...Deze zondag voor Marc, Désobeur, Rudi, Bibiche en JB. De courant d'air duwt ons werkelijk in de rug, zo krachtig is hij, dat we doorwroetten op een manier die Emile Zola had kunnen inspireren om Germinal te schrijven. Een ware mijnwerkersklus die we hier klaarden om deze mistral te volgen, die, hopelijk, naar de overwinning zal leiden.

La galerie d'accès au fond de taille
De toegangspartij onderaan

Bac après bac à travers la roche.

Bak na bak dwars doorheen de rots.

Le tas de déblais (déjà quelques tonnes)

Behoorlijke hoop puin (reeds een aantal ton)

Le fond de taille est devenu assez vaste pour y travailler à trois.

Onderaan is het al voldoende ruim om met drie te kunnen werken.

Fossile de Zoophyte, probablement une Omphyma Turbinatum (ne pas hésiter à mettre un commentaire si je me trompe sur le nom)

Fossiel van een Zoöphyt, wellicht een Omphyma Turbinatum (aarzel niet om eventueel commentaar te geven indien ik me vergis van naam)

Voici un petit film qui montre le traitement inhumain des spéléos esclaves.

Ziehier een filmpje die de mensonwaardige behandeling toont van spéléoslaven.
http://www.youtube.com/watch?v=PO5CgeCfhIM

A suivre.....

Wordt vervolgd...